Blog

Door: Natasja Vaasen Het zou een ‘giller’ zijn als we samen met elkaar in iedere straat van Maasbree burendag organiseren. Wat zou dat betekenen voor het omkijken naar elkaar, voor de activiteiten in Maasbree en misschien wel de verenigingen? Het brengt ons saamhorigheid en gemeenschapsgevoel. Want uiteindelijk gaat het goede leven niet over wat zich binnen de vier muren afspeelt. “Ik wil wal gaer kome, mer ik zit laever in miene eige praos. Gen probleem mevrouw, det regelen weej auk. Den haole weej ug op, met de praos en bringe ug auk teruuk.” Dit was het begin van de Burendag op de Molenstraat in 2008. Burendag; een dag met, door en voor inwoners om elkaar te leren kennen. Elkaar leren kennen levert op dat we eerder het contact opzoeken met elkaar. Het mooie daarvan is dat we hierdoor sneller bij elkaar op de koffie gaan en ons ook openstellen om…

Door: Don Eickes ‘De Britse’, wie is dat nou eigenlijk? In deze serie blogs is het al een aantal keren gegaan over de identiteit van Bree en het cultureel erfgoed. En volgens mij mag hierbij de muzikale noot niet ontbreken. Want mijn zoektocht naar de juiste woorden voor deze blog, kwam ik tot de conclusie dat Maasbree een bijna ontelbare hoeveelheid en enorm rijke geschiedenis aan muzikale initiatieven, evenementen en formaties kent. Dus zet een lekker muziekje aan op de achtergrond en duik mee in de geschiedenis: dit is wat muzikaal Bree zo bijzonder maakt. Toen, en nu. Talent, organisatie & lef Wanneer ik met mensen uit andere dorpen spreek, wordt er vrijwel altijd met bewondering -en een tikkie jaloezie- gesproken over het muzikale en artistieke ondernemerschap van Maasbree. Dan ben ik altijd nog nét even wat trotser op mijn dorp en onze mensen. Maar wat maakt dat Maasbree zo’n…

Door: Sjoerd Peeters De zomervakantie komt in zicht. Dat betekent dat ook de Ossefeesten op de loer liggen. De Ossefeesten; een begrip in Maasbree en de wijde omgeving. Het Ossefeesten-gevoel Het Ossefeesten-gevoel, wat is dat precies? Dat vroegen we een aantal van onze trouwe bezoekers. Zij raakten vooral niet uitgepraat over de Ossezônnig. Zo wordt er gezegd: “Die Ossezônnig is zo’n beleving, die heb ik nooit overgeslagen. Daar werden de vakanties op afgestemd door veel kinderen en ouders”. Een ander zegt: “De Ossefeesten zijn voor mij een echte familieaangelegenheid. De Ossezônnig is een van de leukste dagen van het jaar. Vroeger als kind al met pap en mam mee, vervolgens zelf met de kiët”. Het is duidelijk dat voor de inwoners van Maasbree de Ossezônnig een bijzondere dag in het jaar is, waarbij iedereen naar het plein voor de kerk komt om te genieten van een drankje en een portie…

Door: Judith Janssen Vies worden, lange dagen, vroeg opstaan. De optocht, zwemmen, het grote bos, water, veel lopen, nat worden, de tent en cola overdag en het uitstapje op woensdag. Als ik mijn kinderen vraag naar hun associatie met Kinder Vakantie Werk (KVW) wordt bovenstaand rijtje in een adem opgesomd. O ja, en vooral ‘veel snoep mee’. Kinderen mogen de eerste week van de zomervakantie lekker schaamteloos vies worden, buiten rond dwarrelen en lekker buiten het zicht van hun ouders door het dorp trekken. Weg van de veilig afgezette achtertuinen die de laatste jaren tot mini-speeltuinen zijn geworden. Lekker de hele dag eten en drinken wanneer je daar zelf zin in hebt en de zorgvuldig gesmeerde broodjes ongegeneerd vervangen door chips. Is er iets mooiers? Het KVW is – naast de Ossefeesten en het Mafcentrum- een van de Maasbrese zekerheden. Een zomer zonder KVW is eigenlijk geen zomer. En dat…

Door: Judith Janssen Nog een paar weken. Dan dreunt de muziek door de Dorpstraat, klinken kreten als ‘alweer een winnaar’ door de straten en rinkelen de belletjes van de carrousel op het Kennedyplein. Dan ruikt het dorp naar een zoete mengeling van suikerspinnen, kaneelstokken en suikerpinda’s. Dan weet je, het is weer kermis. En hoewel ik zelf geen groot fan ben van de kermis, ben ik elk jaar toch blij dat die er weer is. Want heel vanzelfsprekend is dat niet meer. Steeds meer kermissen verdwijnen in Nederland, vooral uit de kleinste kernen. Ze zijn daar niet meer rendabel. Ze voldoen niet aan de wensen van de inwoners, of er wonen te weinig mensen die nog een rondje willen maken in de rups of de botsauto’s. In Maasbree gelukkig niet. Daar komen jaarlijks nog voldoende kermisexploitanten naartoe en dat is maar goed ook. De kermis hoort erbij. Hele generaties zijn…

Door: Lara Savelkoul In de nieuwsbrief en website van Heerlyck Bree zie je al snel terug dat niet alleen in Maasbree altijd wel wat te doen is, maar je ziet ook meteen hoeveel initiatieven er zijn vanuit het dorp zelf, om haar inwoners te helpen en te versterken. Denk aan dorpsinitiatieven om de pleinen en perken mooier te maken, het organiseren van dagopvang voor ouderen, de kindervakantieweek die er voor zorgt dat alle vakantieplanningen aangepast moeten worden, de vastelaovend en zo veel meer. Maasbree helpt, maar hoe kom je achter al dat goeds, als je hier niet vandaan komt? Toen ik in 2008 in Maasbree kwam wonen, werd mij gezegd dat Maasbree een gesloten gemeenschap was. Integreren zou wel lastig zijn. Dat had ik zelf ook wel ingeschat, aangezien ik niet beschik over een hond, een kind of enig zangtalent waardoor ik Maasbree en haar inwoners sneller zou leren kennen.…