Door: Judith Janssen
Daar was hij dan. De allereerste Op d’n Baum, bezorgd in mijn digitale brievenbus, ruim een jaar geleden – op de laatste dag van februari 2024. Het blad voor Maasbree was terug. Digitaal, ja, maar dat mag ook in deze tijd. Later die week zou een geprinte versie op de bomen tegenover de kerk worden geprikt. Net zoals dat vroeger ging, toen op de dikke bomen bij café Van Oyen, naast de kerk, alle nieuwtjes, vacatures en koopwaar op een paar velletjes papier werden vastgezet. Het weekblad dat daaruit voortkwam, heette niet voor niets: Op den Baum.
Op den Baum, waar je zwarte vingers van kreeg als je het had doorgebladerd. Ik ben ermee groot geworden – wie in het dorp niet, eigenlijk? Als ik mijn fietssleutel kwijt was, keek ik in het weekkrantje of iemand hem had gevonden. Mijn broertje bood er zijn hulpdiensten als ‘de helpende hand’ in aan. En welk lokaal sportnieuws had mijn grootvader gemist?
Op den Baum hoorde bij Maasbree zoals muisjes op een beschuitje, zoals kerkklokken op een zondag. Toen de krant verdween, bleek het gemis begrijpelijk groot. Zeker nadat ook het huis-aan-huisblad uit het dorp verdween en het bestaan van de lokale omroep onzekerder werd. Bovendien: niet iedereen vond (en vindt) zijn informatie op het web of via sociale media – zeker de oudere generatie niet. Nu het medialandschap veranderd is, hoe zorg je er dan voor dat belangrijke mededelingen zoveel mogelijk inwoners bereiken?
De vrijwilligers van Heerlyck Bree kregen dan ook regelmatig de vraag: “Kan dat weekblad niet terugkeren?”
Dat kon. En toen het bericht kwam dat het dorpsblad nieuw leven werd ingeblazen, stroomde de mailbox vol met aanmeldingen – zo’n 911 adressen. In de eerste editie stond een bericht over de collecte van Jantje Beton, over de kruising aan de Sevenumse Dijk en over de nieuwe voorzitter van het Dorpsoverleg Maasbree. Precies de nieuwtjes die je niet in de regionale media leest, maar wél terugvindt in een dorpsblad. Zoals dat hoort.
Maasbree staat hierin niet alleen. Ook omringende dorpen zoals Helden en Panningen denken eraan een vergelijkbare digitale krant op te zetten. Je moet alleen genoeg mensen hebben die de krant maken. En dat blijkt in de praktijk heel lastig. Je hebt namelijk kundige mensen nodig die de berichten bewerken, de website bouwen en bijhouden, en die het blad vorm kunnen geven. Bij Op d’n Baum is er maar één die de samenstelling doet, en maar één die de prints regelt. Dat is een wankel evenwicht.
Inmiddels krijgen 1581 mensen Op d’n Baum in hun mailbak, al blijft de vraag naar een geprinte versie groot. Mensen willen blijkbaar een vel papier vasthouden, wegleggen en weer terugpakken. Heerlyck Bree, die Op d’n Baum uitgeeft, heeft het afgelopen jaar het aantal plekken waar je een uitgeprinte krant kunt krijgen al uitgebreid.
Dat belooft wat moois voor het tweede jaar.
